Mamy do czynienia z ciężkim zaostrzeniem astmy, z cechami zaostrzenia zagrażającymi życiu (SpO2 < 92%, akumulacja CO2 i kwasica w gazometrii krwi tętniczej). GKS na naszej karcie były dodatkowo (a nie alternatywnie, za salbutamol), ustawiłem je teraz jako obowiązkowe. Ponadto dodałem powtarzania SABA co 15-30 min.Co do betamimetyku - tak po prawdzie to pacjent powinien dostawać go w nebulizacji (może być mu trudno prawidłowo wykonać inhalację). Zastanowimy się nad dodaniem nowej możliwości podania. Póki co stosujemy w aplikacji dawki równoważne.Salbutamol w inhalatorze zazwyczaj posiada dawkę 100 ug/wziew (2-4 wziewy -> 200-400 ug). Ponieważ w czasie nebulizacji przyjmujemy około 10% podanej dawki, przyjmuje się, że 2-4 wziewy to równoważnik 2,5-5 mg salbutamolu w nebulizacji.
Oczywiście, że tak. NRS 7 - na pewno można rozważyć podanie morfiny na czas repozycji złamania, dodałem ją. Alternatywą jest zastosowanie analgezji regionalnej, w powyższym przypadku może być to np. znieczulenie szczeliny złamania lub blokada splotu ramiennego. Czy pacjent będzie wymagał stosowania silnych opioidów później? To zależy od natężenia bólu, prawdopodobnie nie. Zazwyczaj przywrócenie odłamów kostnych do anatomicznej pozycji i ich stabilizacja są najlepszym sposobem leczenia bólu.
Myślę, że u powyższej pacjentki mamy do czynienia z dwoma mechanizmami hipokaliemii: utratą potasu przez przewód pokarmowy (wymioty) oraz utratą przez nerki (hipomagnezemia zwiększa utratę potasu z moczem). Niewykluczone też, iż chora miała już wstępnie pewne niedobory pokarmowe - zauważ, że pacjentka będąc w ciąży (badania obrazowe sugerują około 12 tygodnia), waży 47 kg.
Zapewne masz na myśli tachykardię, arytmie nadkomorowe, nadciśnienie skurczowe i objawy przedmiotowe niewydolności krążenia. Są to najbardziej jaskrawe wskazania do stosowania beta-adrenolityków, jednakże istnieją również inne.Należą do nich m.in.: drżenie rąk, wzmożona potliwość, nadmierna drażliwość (wszystkie te objawy występują u powyższego pacjenta). Należy pamiętać, że leki przeciwtarczycowe potrzebują około 1-3 tygodni na widoczny efekt działania (nie wpływają na już wytworzone fT3, fT4), a do tego czasu warto chorego leczyć. Propranolol jest najczęściej stosowanym lekiem w tym celu, który blokują receptory adrenergiczne nie tylko zmniejsza nadmierne pobudzenie współczulne, ale dodatkowo przez hamowanie receptora β3 zmniejsza konwersję fT4 (prohormonu) do fT3 (hormonu aktywnego).
To prawda, że pacjent ma OZWR - zostało to zdiagnozowane u niego już na SORze. W pewnym momencie (podczas przenosin na Oddział Chirurgii) doszło u chorego do pogorszenia stanu, pojawiło się zatrzymanie gazów i stolca. Z tego powodu właściwszą diagnozą obecnego stanu klinicznego jest niedrożność porażenna, powstała jako powikłanie OZWR.Leczenie polega w tym przypadku na usunięciu przyczyny powikłania, czyli resekcji zmienionego zapalnie wyrostka. Dlatego też najważniejszym postępowaniem u tego chorego z niedrożnością porażenną jest appendektomia.
Ciało obce w przewodzie moczowym jest prawidłowym rozpoznaniem, dodałem je jako diagnozę alternatywną.Nie zgodzę się, że załupek jest błędnym rozpoznaniem. W tym przypadku ciało obce w cewce moczowej wywołało obrzęk żołędzi i niemożliwość zsunięcia napletka. Dlatego mamy dwa prawidłowe rozwiązania: załupek i ciało obce w układzie moczowo-płciowym.
Pacjent definitywnie ma wstrząs krwotoczny, zgadzam się, że priorytetem będzie zatamowanie krwawienia (założenie sondy Sengstakena-Blakemore'a, endoskopowa hemostaza) oraz wyrównanie wolemii (krystaloidy, preparaty krwiopochodne). Zmniejszenie ciśnienia wrotnego (hormonami) oraz profilaktyka antybiotykowa są na dalszym planie, niemniej zmniejszają śmiertelność chorych z krwawieniem żylaków przełyku, dlatego należy rozważyć ich podanie.Zauważ jednak, że tylko hemostaza jest u nas wymieniona jako leczenie obowiązkowe. Pozostałe formy leczenia są dodatkowe (można je zastosować, w zależności od dostępności i okoliczności).