Mamy do czynienia z ciężkim zaostrzeniem astmy, z cechami zaostrzenia zagrażającymi życiu (SpO2 < 92%, akumulacja CO2 i kwasica w gazometrii krwi tętniczej). GKS na naszej karcie były dodatkowo (a nie alternatywnie, za salbutamol), ustawiłem je teraz jako obowiązkowe. Ponadto dodałem powtarzania SABA co 15-30 min.Co do betamimetyku - tak po prawdzie to pacjent powinien dostawać go w nebulizacji (może być mu trudno prawidłowo wykonać inhalację). Zastanowimy się nad dodaniem nowej możliwości podania. Póki co stosujemy w aplikacji dawki równoważne.Salbutamol w inhalatorze zazwyczaj posiada dawkę 100 ug/wziew (2-4 wziewy -> 200-400 ug). Ponieważ w czasie nebulizacji przyjmujemy około 10% podanej dawki, przyjmuje się, że 2-4 wziewy to równoważnik 2,5-5 mg salbutamolu w nebulizacji.
Moim zdaniem Twoje leczenie pomogłoby pacjentowi, niestety nasze sugerowane leczenie nie przewiduje podania bisoprololu. Propranolol jest domyślnym betaadrenolitykiem, ponieważ większość zaleceń sugeruje stosowanie właśnie jego, co widać też w praktyce klinicznej. Wynika to z nieselektywnego działania propranololu, który blokując receptory adrenergiczne nie tylko zmniejsza nadmierne pobudzenie współczulne, ale dodatkowo przez hamowanie receptora β3 zmniejsza konwersję fT4 (prohormonu) do fT3 (hormonu aktywnego). Dzięki temu jeżeli potrzebujemy zablokować układ współczulny nieco szerzej (np. w lęku scenicznym, erytrofobii, migrenie, nadczynności tarczycy) sięgniemy po nieswoisty betaadrenolityk.Leki bardziej kardioselektywne (takie jak bisoprolol, atenolol, metoprolol) mają pierwszeństwo w pozostałych wskazaniach (np. leczeniu tachyarytmii i niewydolności serca).
Promieniowanie jonizujące nie jest wskazane u pacjentek ciężarnych (z uwagi na jego teratogenność).Jednak podobnie jak w wielu sytuacjach, tak i tutaj jest to przeciwwskazanie względne - przykładowo, tomografię komputerową można rozważyć, gdy pacjentka:przeszła uraz wielonarządowy i trzeba wykonać jej trauma scanma objawy i wysokie ryzyko zatorowości płucnejmoże mieć schorzenie potencjalnie zagrażające życiu, obraz USG jest niediagnostyczny, a rezonans magnetyczny nie jest dostępnyW powyższym przypadku pomimo wywiadu ciąży i podwyższonego poziomu beta hCG zauważamy brak pęcherzyka ciążowego w macicy - podejrzewamy ciążę pozamaciczną. Stosując obrazowanie tomografii komputerowej lub wykonując zdjęcie przeglądowe nie narazimy płodu na zwiększone ryzyko wystąpienia wad wrodzonych.Zdarza się wykonywanie TK celem wyboru metody operacyjnej - laparoskopii (w przypadku ciąży jajowodowej) lub laparotomii (w ciąży ulokowanej w otrzewnej).W tej sytuacji mamy do czynienia z wyjątkowym rodzajem ciąży - ciążą pozamaciczną zlokalizowaną w jelicie cienkim i powodującą perforację przewodu pokarmowego, która wymaga zaopatrzenia przez laparotomię.
Jest to bardzo dobre pytanie. Zastanówmy się dlaczego tego pacjenta boli - jest to spowodowane stanem zapalnym, wywołanym przez osłabienie bariery śluzowej żołądka (najprawdopodobniej przez przyjmowanie dwóch NLPZ i alkoholu). Podanie w takim przypadku większości leków z pierwszego stopnia drabiny analgetycznej byłoby szkodliwe (nie chcemy, żeby gastropatia się pogłębiała!). Najprostszym i najszybszym sposobem zmniejszenia dolegliwości jest leczenie przyczynowe, czyli podanie IPP. Dzięki temu sok żołądkowy będzie mniej kwasowy, a ból pacjenta zmniejszy się.Bardzo się cieszę, że zwracasz uwagę na leczenie przeciwbólowe - to niezwykle ważna sprawa, niestety często zaniedbywana. Jest jednak kilka sytuacji, gdy leczenie przyczynowe bólu ma pierwszeństwo nad postępowaniem objawowym - np. ostry zastój moczu, nawykowe zwichnięcie stawu ramiennego, odma prężna.
W COVIDzie lekkim stosuje się molnupirawir (według "Zaleceń diagnostyki i terapii zakażeń SARS-CoV-2 Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych").Warunkiem jego włączenia jest podanie go maksymalnie w 5. dobie choroby. U powyższego pacjenta objawy utrzymywały się "od 5 dni", co interpretuję, jako szóstą dobę choroby.
Podstawowym sposobem leczenia przepuklin jest zabieg. Polega na ich chirurgicznej rewizji, odprowadzeniu, resekcji martwiczego odcinka jelita i wzmocnieniu wrót przepukliny, zazwyczaj siatką chirurgiczną.Jeżeli mimo takiego postępowania stan pacjentki w podsumowaniu się pogarsza to wynika to najprawdopodobniej z braku dodania płynoterapii i antybiotykoterapii w naszym scenariuszu. W prawdziwym życiu jest to postępowanie jak najbardziej prawidłowe.Ocenianie przez algorytm procesu terapeutycznego to jest to coś nad czym pracujemy. Na tę chwilę polecam traktować naszą propozycję leczenia po prostu jako sugestię.
Możliwe, że podałeś glukozę w dawce nieprzewidzianej przez aplikację. W każdym razie leczenie wlewem roztworu glukozy jest jak najbardziej prawidłowym postępowaniem.