Zobacz też inne pytania

To prawda, że pacjent ma OZWR - zostało to zdiagnozowane u niego już na SORze. W pewnym momencie (podczas przenosin na Oddział Chirurgii) doszło u chorego do pogorszenia stanu, pojawiło się zatrzymanie gazów i stolca. Z tego powodu właściwszą diagnozą obecnego stanu klinicznego jest niedrożność porażenna, powstała jako powikłanie OZWR.Leczenie polega w tym przypadku na usunięciu przyczyny powikłania, czyli resekcji zmienionego zapalnie wyrostka. Dlatego też najważniejszym postępowaniem u tego chorego z niedrożnością porażenną jest appendektomia.

Doksycyklina byłaby jak najbardziej poprawna (chociaż może akurat nie powinna być stosowana latem), ale nasza pacjentka jest w ciąży. U kobiet w wieku reprodukcyjnym wywiad zawsze trzeba rozszerzyć o możliwość bycia w ciąży. Doksycyklina ma kategorię D, dlatego w tym przypadku jest bezwzględnym przeciwwskazaniem. Zamiennie możemy zastosować amoksycylinę lub cefalosporyny.

Oczywiście, że tak. NRS 7 - na pewno można rozważyć podanie morfiny na czas repozycji złamania, dodałem ją. Alternatywą jest zastosowanie analgezji regionalnej, w powyższym przypadku może być to np. znieczulenie szczeliny złamania lub blokada splotu ramiennego. Czy pacjent będzie wymagał stosowania silnych opioidów później? To zależy od natężenia bólu, prawdopodobnie nie. Zazwyczaj przywrócenie odłamów kostnych do anatomicznej pozycji i ich stabilizacja są najlepszym sposobem leczenia bólu.

Pacjent definitywnie ma wstrząs krwotoczny, zgadzam się, że priorytetem będzie zatamowanie krwawienia (założenie sondy Sengstakena-Blakemore'a, endoskopowa hemostaza) oraz wyrównanie wolemii (krystaloidy, preparaty krwiopochodne). Zmniejszenie ciśnienia wrotnego (hormonami) oraz profilaktyka antybiotykowa są na dalszym planie, niemniej zmniejszają śmiertelność chorych z krwawieniem żylaków przełyku, dlatego należy rozważyć ich podanie.Zauważ jednak, że tylko hemostaza jest u nas wymieniona jako leczenie obowiązkowe. Pozostałe formy leczenia są dodatkowe (można je zastosować, w zależności od dostępności i okoliczności).

Promieniowanie jonizujące nie jest wskazane u pacjentek ciężarnych (z uwagi na jego teratogenność).Jednak podobnie jak w wielu sytuacjach, tak i tutaj jest to przeciwwskazanie względne - przykładowo, tomografię komputerową można rozważyć, gdy pacjentka:przeszła uraz wielonarządowy i trzeba wykonać jej trauma scanma objawy i wysokie ryzyko zatorowości płucnejmoże mieć schorzenie potencjalnie zagrażające życiu, obraz USG jest niediagnostyczny, a rezonans magnetyczny nie jest dostępnyW powyższym przypadku pomimo wywiadu ciąży i podwyższonego poziomu beta hCG zauważamy brak pęcherzyka ciążowego w macicy - podejrzewamy ciążę pozamaciczną. Stosując obrazowanie tomografii komputerowej lub wykonując zdjęcie przeglądowe nie narazimy płodu na zwiększone ryzyko wystąpienia wad wrodzonych.Zdarza się wykonywanie TK celem wyboru metody operacyjnej - laparoskopii (w przypadku ciąży jajowodowej) lub laparotomii (w ciąży ulokowanej w otrzewnej).W tej sytuacji mamy do czynienia z wyjątkowym rodzajem ciąży - ciążą pozamaciczną zlokalizowaną w jelicie cienkim i powodującą perforację przewodu pokarmowego, która wymaga zaopatrzenia przez laparotomię.

W COVIDzie lekkim stosuje się molnupirawir (według "Zaleceń diagnostyki i terapii zakażeń SARS-CoV-2 Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych").Warunkiem jego włączenia jest podanie go maksymalnie w 5. dobie choroby. U powyższego pacjenta objawy utrzymywały się "od 5 dni", co interpretuję, jako szóstą dobę choroby.