Zalecenie przyjmowania metotreksatu może wydawać się zaskakujące. Jednakże w wywiadzie występuje rzecz, która trochę nie pasuje nam do tej diagnozy - problemy z poruszaniem. U chorej nie występują żadne problemy ortopedyczne, co powinno wzbudzić naszą czujność diagnostyczną - pacjentka może cierpieć na groźne schorzenie.Upraszczając diagnostykę: możemy dowiedzieć się, że chora ma osłabienie siły mięśniowej, co może nas ukierunkować w poszukiwaniu chorób neurologicznych i reumatologicznych. Wyniki badań dodatkowych (kinazy, mioglobiny, EMG, biopsji) wskazują na uszkodzenie mięśni w przebiegu zapalenia wielomięśniowego. W jego przebiegu doszło do zaostrzenia POCHP, stąd taka nietypowa forma leczenia.Oczywiście rozpoznanie zaostrzenia POCHP jest prawidłową diagnozą, niemniej niepełną w tym przypadku.
Mamy do czynienia z ciężkim zaostrzeniem astmy, z cechami zaostrzenia zagrażającymi życiu (SpO2 < 92%, akumulacja CO2 i kwasica w gazometrii krwi tętniczej). GKS na naszej karcie były dodatkowo (a nie alternatywnie, za salbutamol), ustawiłem je teraz jako obowiązkowe. Ponadto dodałem powtarzania SABA co 15-30 min.Co do betamimetyku - tak po prawdzie to pacjent powinien dostawać go w nebulizacji (może być mu trudno prawidłowo wykonać inhalację). Zastanowimy się nad dodaniem nowej możliwości podania. Póki co stosujemy w aplikacji dawki równoważne.Salbutamol w inhalatorze zazwyczaj posiada dawkę 100 ug/wziew (2-4 wziewy -> 200-400 ug). Ponieważ w czasie nebulizacji przyjmujemy około 10% podanej dawki, przyjmuje się, że 2-4 wziewy to równoważnik 2,5-5 mg salbutamolu w nebulizacji.
Promieniowanie jonizujące nie jest wskazane u pacjentek ciężarnych (z uwagi na jego teratogenność).Jednak podobnie jak w wielu sytuacjach, tak i tutaj jest to przeciwwskazanie względne - przykładowo, tomografię komputerową można rozważyć, gdy pacjentka:przeszła uraz wielonarządowy i trzeba wykonać jej trauma scanma objawy i wysokie ryzyko zatorowości płucnejmoże mieć schorzenie potencjalnie zagrażające życiu, obraz USG jest niediagnostyczny, a rezonans magnetyczny nie jest dostępnyW powyższym przypadku pomimo wywiadu ciąży i podwyższonego poziomu beta hCG zauważamy brak pęcherzyka ciążowego w macicy - podejrzewamy ciążę pozamaciczną. Stosując obrazowanie tomografii komputerowej lub wykonując zdjęcie przeglądowe nie narazimy płodu na zwiększone ryzyko wystąpienia wad wrodzonych.Zdarza się wykonywanie TK celem wyboru metody operacyjnej - laparoskopii (w przypadku ciąży jajowodowej) lub laparotomii (w ciąży ulokowanej w otrzewnej).W tej sytuacji mamy do czynienia z wyjątkowym rodzajem ciąży - ciążą pozamaciczną zlokalizowaną w jelicie cienkim i powodującą perforację przewodu pokarmowego, która wymaga zaopatrzenia przez laparotomię.
Nasze dawkowanie bazuje na mp.pl oraz ChPL tiamazolu, gdzie w terapii nadczynności tarczycy wymienia się dawkę początkową na 10-20 mg x 2/ dobę. Bardzo duże dawki (np. 100 mg) stosuje się w leczeniu przełomu tarczycowego.
W COVIDzie lekkim stosuje się molnupirawir (według "Zaleceń diagnostyki i terapii zakażeń SARS-CoV-2 Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych").Warunkiem jego włączenia jest podanie go maksymalnie w 5. dobie choroby. U powyższego pacjenta objawy utrzymywały się "od 5 dni", co interpretuję, jako szóstą dobę choroby.
Pacjentka ma niedomykalność zastawki trójdzielnej. Zastanówmy się jednak z jakiego powodu do niej doszło - jest to wada serca dosyć często nabyta, niewynikająca z samego zwyrodnienia, pojawiająca się w przebiegu np. nadciśnienia płucnego czy IZW po przyjmowaniu dożylnych narkotyków.Ostry, kłujący ból w klatce piersiowej, kaszel, duszność oraz dramatyczne parametry życiowe przemawiają za ostrym stanem. Widoczny pacjentka ma czynniki ryzyka choroby zakrzepowo-zatorowej, test USG żył pokazuje skrzeplinę, a badania obrazowe potwierdzają zatorowość płucną.Ponieważ zatorowość płucna jest nadrzędną diagnozą, względem niedomykalności trójdzielnej ją należy zdiagnozować.Jest to dosyć częste zjawisko występujące zarówno w naszej aplikacji jak i w rzeczywistości. Pacjenci mogą mieć kilka chorób jednocześnie, ale skupiamy się na schorzeniu dominującym. U pacjenta z pourazowym pęknięciem tętniaka aorty piersiowej nie rozpoznajemy tachykardii zatokowej, chociaż ją niewątpliwie ma.
Podstawowym sposobem leczenia przepuklin jest zabieg. Polega na ich chirurgicznej rewizji, odprowadzeniu, resekcji martwiczego odcinka jelita i wzmocnieniu wrót przepukliny, zazwyczaj siatką chirurgiczną.Jeżeli mimo takiego postępowania stan pacjentki w podsumowaniu się pogarsza to wynika to najprawdopodobniej z braku dodania płynoterapii i antybiotykoterapii w naszym scenariuszu. W prawdziwym życiu jest to postępowanie jak najbardziej prawidłowe.Ocenianie przez algorytm procesu terapeutycznego to jest to coś nad czym pracujemy. Na tę chwilę polecam traktować naszą propozycję leczenia po prostu jako sugestię.