Pozostałe pytania

To prawda, że pacjent ma OZWR - zostało to zdiagnozowane u niego już na SORze. W pewnym momencie (podczas przenosin na Oddział Chirurgii) doszło u chorego do pogorszenia stanu, pojawiło się zatrzymanie gazów i stolca. Z tego powodu właściwszą diagnozą obecnego stanu klinicznego jest niedrożność porażenna, powstała jako powikłanie OZWR.Leczenie polega w tym przypadku na usunięciu przyczyny powikłania, czyli resekcji zmienionego zapalnie wyrostka. Dlatego też najważniejszym postępowaniem u tego chorego z niedrożnością porażenną jest appendektomia.

Zapewne masz na myśli tachykardię, arytmie nadkomorowe, nadciśnienie skurczowe i objawy przedmiotowe niewydolności krążenia. Są to najbardziej jaskrawe wskazania do stosowania beta-adrenolityków, jednakże istnieją również inne.Należą do nich m.in.: drżenie rąk, wzmożona potliwość, nadmierna drażliwość (wszystkie te objawy występują u powyższego pacjenta). Należy pamiętać, że leki przeciwtarczycowe potrzebują około 1-3 tygodni na widoczny efekt działania (nie wpływają na już wytworzone fT3, fT4), a do tego czasu warto chorego leczyć. Propranolol jest najczęściej stosowanym lekiem w tym celu, który blokują receptory adrenergiczne nie tylko zmniejsza nadmierne pobudzenie współczulne, ale dodatkowo przez hamowanie receptora β3 zmniejsza konwersję fT4 (prohormonu) do fT3 (hormonu aktywnego).

Nasze dawkowanie bazuje na mp.pl oraz ChPL tiamazolu, gdzie w terapii nadczynności tarczycy wymienia się dawkę początkową na 10-20 mg x 2/ dobę. Bardzo duże dawki (np. 100 mg) stosuje się w leczeniu przełomu tarczycowego.

Ciało obce w przewodzie moczowym jest prawidłowym rozpoznaniem, dodałem je jako diagnozę alternatywną.Nie zgodzę się, że załupek jest błędnym rozpoznaniem. W tym przypadku ciało obce w cewce moczowej wywołało obrzęk żołędzi i niemożliwość zsunięcia napletka. Dlatego mamy dwa prawidłowe rozwiązania: załupek i ciało obce w układzie moczowo-płciowym.

Mamy do czynienia z ciężkim zaostrzeniem astmy, z cechami zaostrzenia zagrażającymi życiu (SpO2 < 92%, akumulacja CO2 i kwasica w gazometrii krwi tętniczej). GKS na naszej karcie były dodatkowo (a nie alternatywnie, za salbutamol), ustawiłem je teraz jako obowiązkowe. Ponadto dodałem powtarzania SABA co 15-30 min.Co do betamimetyku - tak po prawdzie to pacjent powinien dostawać go w nebulizacji (może być mu trudno prawidłowo wykonać inhalację). Zastanowimy się nad dodaniem nowej możliwości podania. Póki co stosujemy w aplikacji dawki równoważne.Salbutamol w inhalatorze zazwyczaj posiada dawkę 100 ug/wziew (2-4 wziewy -> 200-400 ug). Ponieważ w czasie nebulizacji przyjmujemy około 10% podanej dawki, przyjmuje się, że 2-4 wziewy to równoważnik 2,5-5 mg salbutamolu w nebulizacji.

W COVIDzie lekkim stosuje się molnupirawir (według "Zaleceń diagnostyki i terapii zakażeń SARS-CoV-2 Polskiego Towarzystwa Epidemiologów i Lekarzy Chorób Zakaźnych").Warunkiem jego włączenia jest podanie go maksymalnie w 5. dobie choroby. U powyższego pacjenta objawy utrzymywały się "od 5 dni", co interpretuję, jako szóstą dobę choroby.