Odrębności w medycynie wieku podeszłego

W środowym newsletterze wspomniałem o tym, że manifestacja zawału mięśnia sercowego (AMI) u osób starszych, bywa inna, niż byśmy tego oczekiwali. Dla mnie zaskakującymi objawami są trudności z chodzeniem czy uczucie wyczerpania. Literatura anglojęzyczna opisuje takie zmienności obrazu klinicznego AMI akronimem GRANDFATHERS, który oznacza:

‍

G - ogólne osłabienie (general weakness)

R - dolegliwości z układu pokarmowego (refers to gastrointestinal complaint)

A - zaburzenia świadomości (altered mental status)

N - ubytki neurologiczne (neurologic defects)

D - uszność (dyspnea)

F - upadki lub objawy grypy (falls or flu symptoms)

A - nietypowy ból w klatce piersiowej (atypical chest pain)

T - trudność w chodzeniu (trouble walking)

H - hipotensja (hypotension)

E - wyczerpanie (exhaustion)

R - pogorszenie funkcjonowania chorego (reverse in functional status)

S - omdlenie lub tan przedomdleniowy (syncope or presyncope)

‍

Powinieneś(aś) mieć też świadomość zachodzenia ogólnoustrojowych zmian, które powodują, że medycyna wieku podeszłego nieco różni się od tej, której uczymy się z książek do interny. Przede wszystkim, wraz z wiekiem zmniejsza się ilość beztłuszczowej masy ciała i całkowitej wody w organizmie. Dochodzi też do zmniejszenia nerkowego i wątrobowego przepływu krwi, co bezpośrednio przekłada się na metabolizm i dystrybucję leków w organizmie osoby starszej - leki metabolizowane są wolniej i dłużej utrzymują się w krążeniu zanim zostaną wydalone. Ponadto, u takich pacjentów zwiększa się wrażliwość ośrodkowego układu nerwowego na podawane leki np. przeciwbólowe czy uspokajające. Pamiętaj zatem o tym, że podejmując się leczenia osoby starszej, należy kierować się zasadą:

‍

Ten post oczywiście nie wyczerpuje tematu odrębności medycyny osób starszych, dlatego na pewno pojawią się kolejne artykuły. Stay tuned ;)

‍